Vandaag zit ik precies op de helft van deze fantastische ervaring in Malawi. Wat is de tijd ontzettend snel gegaan! Ik heb het hier nog steeds enorm naar mijn zin en nog geen last van heimwee gehad. Ik heb hier hele bijzondere dingen gedaan en gezien. Tot nu toe is het al een hele bijzondere ervaring en dat gaat waarschijnlijk alleen nog maar beter worden in de komende weken. Ik vind het geweldig om hier tussen de lokale bevolking te wonen en te leven. De mensen hier in Malawi zijn enorm vriendelijk en behulpzaam. Daarnaast heb ik het erg naar mijn zin op het project en doe ik in de weekenden hele gave dingen.

Afgelopen weekend was weer erg druk en totaal niet te vergelijken met het ontspannende weekend van vorige week, waarin ik op safari ging. Op zaterdag ben ik gaan hiken, we zijn de 1800 meter hoge Nkhoma mountain op geklommen. En daarmee bedoel ik ook echt geklommen! Vooral het laatste stuk was erg stijl. Toen we na 2 uur (eindelijk) op de top waren aangekomen hadden we een 360 graden uitzicht over Lilongwe. Wat was dat prachtig mooi! Bovenop de berg hebben we geluncht en na 1,5 uur was het tijd om naar beneden te gaan. Met trillende benen ging ik de berg af, het was misschien nog wel zwaarder dan berg op.

Het was een erg zware klim, maar het was zeker de moeite waard. Het uitzicht op de top was prachtig en ook op de weg erna toe waren al een hoop mooie dingen te zien. Zo zagen we twee dammen. Via pijpleidingen liep het water uit deze dammen naar het supermooie Afrikaanse dorpje dat onderaan de berg lag. Op deze manier was het dorp het hele jaar voorzien van water.

Zondag ochtend ben ik, samen met wat andere vrijwilligers, naar de kerk van mijn project gegaan. De dienst duurde van 9:00 uur tot 12:00 uur, een hele zit dus. In het eerste uur van de dienst werd heel veel gezongen. Wauw, wat was dat prachtig mooi. Ik had kippenvel en de tranen stonden in mijn ogen toen de kinderen aan het zingen waren. Iedereen trekt zijn mooiste kleding aan en gaat met erg veel plezier naar de kerk. Ook de kinderen van het project kijken er iedere keer weer naar uit om naar de kerk te gaan.

Vervolgens volgde er twee uur waarin vooral veel gebeden werd en de bijbel werd gelezen, dit alles was in het chichewa’s (de lokale taal die hier gesproken wordt). Gelukkig zat er een vertaler bij ons zodat we een beetje wisten waar het over ging. Tijdens deze twee uur moesten wij als nieuwelingen naar voren in de kerk komen. We werden voorgesteld en er werd voor ons gezongen. Daarna werd ons gevraagd of we volgende week wilden zingen voorin de kerk. (Als je weet hoe ik zing, dan weet je dat dit absoluut geen goed idee is!)

Nadat de kerkdienst was afgelopen zijn we naar de chichenge marked gegaan. Hier kun je stoffen kopen en er kleding van laten maken. Helaas waren we er op een zondag, waardoor er niet heel veel stoffen waren. Toch heb ik een aantal dingen kunnen vinden die ik leuk vond. Ik heb, voor ongeveer 20 euro, een sprei, een jurk, een rok en een portemonneetje laten maken. In 2,5 uur was de meneer die het voor mij maakte klaar met alles. In de tussentijd zijn we heerlijk gaan lunchen bij een van mijn favoriete tentjes in de stad; Kiboko. (Kiboko betekent nijlpaard in het chichewa’s).

De afgelopen twee dagen ben ik weer werkzaam geweest op het project. De band met de kinderen wordt steeds beter en ik voel me erg thuis op het project. Ik eet nog steeds iedere dag mee met de dagelijkste kost op het project, de nshima.

Vandaag ben ik bezig geweest met de hygiëne lessen die ik had voorbereid in Nederland. Vandaag ging het over handen wassen. Normaal gesproken deden ze dit af en toe met een beetje water, maar meestal aten ze met vieze handen hun eten (zonder bestek). Tijdens het opscheppen en uitdelen van de bordjes met eten dachten de kinderen er zelf al aan dat ze handen moesten wassen. Heel erg leuk om te zien dat ze er zo enthousiast van werden. Samen met de kinderen hebben we bij iedere kraan een kaart gehangen. Op de kaarten staat wanneer en hoe de kinderen hun handen moeten wassen.

Tijdens de demonstratie van het handen wassen trok één van de meisjes haar rok om hoog en begon te plassen (ja, gewoon op het gras en ja, dat is hier heel normaal). Dit was meteen een goede kans om uit te leggen dat de kinderen hun handen moeten wassen na het plassen ;).

Ook heb ik een wereldkaart mee genomen naar het project, aan de hand van deze kaart zijn we gaan kijken waar de verschillende landen liggen en welke talen ze spreken. Ook hebben we gekeken naar de verschillende klimaten en wat dit te maken heeft met de evenaar.

Daarnaast was er natuurlijk ook wat tijd voor een spel, we zijn slagbal gaan spelen. In het begin nog een beetje lastig, maar na een tijdje doorzetten ging het erg goed! We gebruiken hier stenen voor de ‘honken’ en een stuk tak als ‘slagstok’. Ondertussen ben ik erg creatief geworden als het gaat om de spellen.

Bij het meisjeshuis heb ik geholpen met het wassen van de kleding. Ja, met de hand! Na de witte broek die nog steeds een beetje zwart is, was het toch echt tijd voor wat oefenen. Volgens mij ging het een stuk beter dan vorige keer, al was haar kleding niet zo erg vies.

Daarnaast is het hier nog steeds iedere dag een beleving om met de minibus te reizen. Zo wordt er in de bus regelmatig om mijn nummer gevragen. Wordt er nog steeds iedere keer geprobeerd om ons teveel te laten betalen en wordt er regelmatig gevochten over bij wie we busje we gaan.

Het is al weer een heel verhaal, volgende keer meer!

Liefs,

Asmara